Op bezoek bij WNF project in de Amazone

Vandaag zijn we aangekomen bij Omacha in de Amazone, Colombia. Omacha is een organisatie die WNF sinds langere tijd steunt en we krijgen de gelegenheid om een aantal dagen meer te leren over het werk van Omacha. Omacha, wat betekent ‘roze rivierdolfijn’ in het Ticuna (een van de lokale talen), is 27 jaar geleden begonnen hier in de Amazone in het dorp Puerto Narino. Puerto Narino ligt in het meest zuidoostelijke puntje van Colombia, grenzend aan Peru en Brazilië. De projecten richtten zich aanvankelijk met name op het beschermen van dolfijnen en zeekoeien, nu is het veel meer dan dat en heeft Omacha zijn werk ook uitgebreid naar andere delen van Colombia. We verblijven bij Omacha op een prachtige lokatie waarbij we uitkijken over de Amazone rivier. De zinderende hitte en oerwoudgeluiden zijn overweldigend. Puerto Narino is een prachtig dorp met nette straatjes waar geen enkel vervoersmiddel te zien is behalve de boot en de benenwagen. De sfeer is 's-avonds op zijn best, als vrolijke muziek uit de huizen klinkt en kinderen op straat spelen.

In de avond krijgen we een uitgebreide presentatie over de belangrijkste projecten waar Omacha zich mee bezighoudt. Lilia Javas, zelf afkomstig als inheemse uit een dorp hier vlakbij, vertelt ons over akkoorden die met de lokale bevolking gemaakt zijn over de visserij in het Tarapoto meer en omliggende meren, een plek die vandaag de dag ook populair is bij toeristen. Een aantal jaar geleden zag de bevolking de visstand en grootte van de vissen afnemen en zij vroegen om hulp bij Omacha. Destijds kwamen vissers ook uit Brazilië en Peru om vis te vangen in het meer. Het proces heeft 7 jaar geduurd, waarbij de bevolking zelf akkoorden heeft gemaakt met hulp van Omacha, zoals bijvoorbeeld het vissen met grootmazige netten om kleinere vissen te sparen, het totaal verbod op vissen van bedreigde soorten zoals de pirarucu en een quotum hoeveel vis een visser mag verkopen (niet meer dan 10 kg per soort per keer). Nu, 10 jaar na de start van het project, ziet men de visstand en de grootte van de vissen weer toenemen, een geslaagde aanpak!

Andere medewerkers van Omacha vertellen daarna over het proces om van het Tarapoto meer en de omringende meren een Ramsar-site te maken, dit is een watergebied van internationale betekenis. Dit gebied is het lokaal beheerde gebied ‘Ticoya’, waarvan de bevolking uit 3 etniciteiten bestaat (Ticuna, Cocama en Yagua). Men is nu bezig met de fase van socialisatie, wat betekent dat Omacha alle 22 dorpen in het gebied langsgaat om het Ramsar proces uit te leggen en toestemming te vragen. Daarna beslist de bevolking of ze hiervoor toestemming geven in een gezamenlijk overleg van de dorpshoofden. Helaas bezoeken ze deze dagen geen dorpen, maar door de presentatie met foto's krijgen we een goede indruk over wat het proces inhoudt. Het zal veel mogelijkheden bieden als dit bijzondere merengebied een Ramsar-site wordt, er zal dan ook meer steun komen vanuit de internationale gemeenschap en grote projecten zoals grootschalige palmolie plantages zullen hier niet plaats kunnen vinden. Ik ben ook blij te horen dat er tot nu toe nog geen grootschalige internationale plantages van de grond zijn gekomen. Een eerdere aanvraag hiervoor heeft de bevolking niet goedgekeurd vertelt Lilia Javas ons.